‘Inslikken die hap,’ dacht ik toen ik merkte dat ik te veel sprak over mijn emoties.
Bijna niemand deed het, en ik vond het juist heerlijk. Waarom wilde ik dan zoveel over mijn emoties praten?
Ik heb ze altijd al interessant gevonden, die emoties. Interessant maar ook verschrikkelijk lastig. Praten hielp, dacht ik.
Door er zoveel over te praten merkte ik alleen wel dat ik ook elke keer weer van slag was.
Dus kon ik ze misschien beter maar negeren.
Inmiddels ga ik heel anders om met al die gevoelens die er door me heen gaan.
Door de jaren heen ben ik me gaan verdiepen in mindfulness en compassie.
Daarmee heb ik een tool leren ontwikkelen die me veel beter helpt om emoties te gaan zien als boodschappers van mijn leven. Dat is totaal anders dan hoe ik de emoties vroeger zag. Toen vond ik het maar lastig en was me maar al te bewust van de ups en downs die deze emoties met zich meebrachten. Ik wilde ze begrijpen, onder controle houden. En ik dacht dat er veel over praten me zou helpen. Maar wat ik niet wist, dat ik ze eigenlijk alleen maar continue aan het analyseren was.
Gevoelens zijn de boodschappers om je te helpen bij te sturen.
Anna-R
Bewustzijn.
Wat we nodig hebben om anders met emoties om te gaan is bewustzijn.
Het onder controle houden van emoties betekent, dat je eigenlijk weerstand voelt en wil gaan vechten tegen de emoties. Wat je niet wil, moet weg, wat je graag wil, moet blijven. Daarmee activeer je verlangen en afkeer. Wat ook weer een scala aan emoties kan oproepen.
Wees je bewust wat er speelt bij jou. Je hoeft niet per se je emoties te uiten, je emoties willen gezien en gehoord worden.
Mindful aanwezig zijn bij dat wat er bij jou speelt. Eigenlijk vragen emoties ze met nieuwsgierigheid te benaderen.
Wat is er dat gezien of gevoeld wil worden?
Waar in mijn lichaam ervaar ik deze emotie?
Wat zou het me willen vertellen?
Je kunt, wanneer je je emotie met belangstelling tegemoet bent getreden, er uiting aan geven.
Niet per se naar de ander toe, maar meer voor jezelf. Wat heb je nodig?
Of met andere woorden ‘wat heb ik nodig, nu hier in dit moment?’ Een emotie is er voor jou, of het nu een emotie is die je als prettig of onprettig bestempeld, de emotie is er voor jou om je navigeren door een gevoel.
Om er vervolgens wel of niet uiting aan te geven. En om te kijken hoe je er uiting aan wil geven.
Ik heb een keuze
Daarbij ga je dus voelen dat je een keuze hebt.
Uiting geven door iets weg te duwen of niet te willen vanuit reactief zijn en automatisch gedrag.
Of vanuit een bewuste aandacht sturen naar dat wat je nodig hebt.
En soms is dat gewoon een knuffel aan jezelf. Een lekkere wandeling of juist te voelen dat je een andere kant op mag navigeren.
Je ziet de emotie hoeft niet weg maar wil gezien en gevoeld worden om er dan vanuit daar een uiting aan te geven die passend is voor jou……
Vanuit een bewuste keuze.
Ook leuk om te lezen: https://www.anna-r.com/de-twee-wolven-in-ons-zijn/